Vandaag op tijd op, 7 uur ontbijt, 8 uur in de auto. Quest 1 was proberen met de auto zo hoog mogelijk te komen. Dat lukte niet dus plan B, vaste parkeerplaats en met het treintje omhoog. Nadat na 1 km lopen al het slippervolk afgeschud was ging het via een Romeins aandoend geplaveid pad door het bos omhoog, voorbij de boomgrens. In Slowakije gaat het bos vrij ongemerkt over in kreupelhout dus voor we het wisten liepen we in de stralende zon verder. Het landschap is prachtig en zo ook de uitzichten. De paden zijn goed gemarkeerd, al dacht groep Kiers daar anders over. Drie kwartier klauteren en een gescheurde broek van Kiers later, zaten ook zij weer en route en na een straffe eind klim, was de hut in zicht. Een vrij sobere hut, maar gelukkig wel met een goed aangekleed terras dankzij een aantal Slowaakse schonen.
Op het terras werd gewacht tot de groep compleet was. Ondanks de inmiddels omhoog getrokken wolken bleef het uitzicht zodanig dat er besloten werd buiten te eten. Fantastische bonensoep en enkele knoflook soepjes zorgden voor de gewenste energie. Er werd weinig tijd verspeeld, de groep trok verder naar het eerste zadel. Na een glooiende aanloop ging het recht onder het laagste punt recht omhoog, Slowakija style. Wel goed aangegeven maar super steil. Gijs werd aangesnoerd en de regenjasjes moesten nog even aan. Op het zadel werd droge worst gegeten en werd begonnen met de eerste afdaling. Dat was lang niet mals, hangende aan kettingen en serieuze gezichten brachten de Uriallers in opperste staat. Het moet gezegd, hier hadden Via Ferrata kabels niet hadden misstaan. De loop naar de tweede zadel was fysiek zwaar, maar was nu wel goed geregeld. Een niet misstaande trap van balken en grind deden een aantal kuiten flink verzuren. De rit omlaag was kort en hevig, maar niet zo link als de vorige. Na deze afdaling ging het vrij gemakkelijk naar de hut waar gisteren geluncht was. Een fantastische afdaling van bijna 2300 meter naar zo'n 1700 meter met louter ansichtkaartachtige aanblikken, het ene meertje nog blauwer dan het andere. In de hut werd een meer dan verdiend biertje genuttigd en had een aantal bikkels het toch al wel een beetje gehad. Na de laatste afdaling kwamen we weer keurig bij onze auto's en gingen we terug naar huis.
Op het terras werd gewacht tot de groep compleet was. Ondanks de inmiddels omhoog getrokken wolken bleef het uitzicht zodanig dat er besloten werd buiten te eten. Fantastische bonensoep en enkele knoflook soepjes zorgden voor de gewenste energie. Er werd weinig tijd verspeeld, de groep trok verder naar het eerste zadel. Na een glooiende aanloop ging het recht onder het laagste punt recht omhoog, Slowakija style. Wel goed aangegeven maar super steil. Gijs werd aangesnoerd en de regenjasjes moesten nog even aan. Op het zadel werd droge worst gegeten en werd begonnen met de eerste afdaling. Dat was lang niet mals, hangende aan kettingen en serieuze gezichten brachten de Uriallers in opperste staat. Het moet gezegd, hier hadden Via Ferrata kabels niet hadden misstaan. De loop naar de tweede zadel was fysiek zwaar, maar was nu wel goed geregeld. Een niet misstaande trap van balken en grind deden een aantal kuiten flink verzuren. De rit omlaag was kort en hevig, maar niet zo link als de vorige. Na deze afdaling ging het vrij gemakkelijk naar de hut waar gisteren geluncht was. Een fantastische afdaling van bijna 2300 meter naar zo'n 1700 meter met louter ansichtkaartachtige aanblikken, het ene meertje nog blauwer dan het andere. In de hut werd een meer dan verdiend biertje genuttigd en had een aantal bikkels het toch al wel een beetje gehad. Na de laatste afdaling kwamen we weer keurig bij onze auto's en gingen we terug naar huis.
We reden door de poort van onze mansion en daar stonden 10 bier en een ranja klaar op tafel. Jan en Dries hadden ook het eten al klaar. Jonge capucijners met Katenspek smaakt extra lekker na zo'n tocht. En masse besloten dat het recept op de site komt te staan.
Her en der vallen er nu wat ogen dicht, het kampvuur en een gitaar met een biertje er bij zijn een mooie afsluiting voor een dag met een super mooie tocht door de Tatra.
