Monday, August 6, 2012

Editie 2012, afgelopen

De terugreis verliep vlekkeloos, Kiers en Chef misschien een klein zweetvlekje maar dat is het dan ook. Min of meer toevallig kwamen de URIAL PKW's elkaar tegen onderweg maar er werd niet gereden in colonne.

Een voor een checkten de uriallers thuis in al da niet met foto van groente of kind. Zondag en maandag nog wat stuiptrekkings whatsappjes zoals bv het missen van droge worst of het verwelkomen van groentes en fruit.

Ik denk dat ik names de gehele groep spreek dat dit weer een succesvolle editie was met als hoogtepunten:

- Tatra bergen
- Mooie weer
- Mansion
- Kampvuur
- Sprinkhaan

Tot volgend jaar!

Top Jr.

Friday, August 3, 2012

Laatste dag




De laatste dag van Urial 2012 begon wederom met een lekker ontbijt in de tuin van onze mansion. De gigantische eierenvoorraad werd aangeboord voor wat gekookte eitjes. Niet te hard, niet te zacht, maar precies goed. Na de tweede ronde koffie dook een groep van 7 de auto in voor een klein loopje. 2 Uriallers bleven achter om het terrein te bewaken en de gehavende lijven kans op herstel te geven.
Het startpunt voor de tocht lag verder weg dan normaal en we moesten zelfs betalen voor het parkeren. Dat parkeerplaatsen beheren en mensen laten betalen blijkt trouwens regionale hobby zo op alle wegen rond de Tatra. 
Tussen de gezinnen en niet-bergwandelaars liep de groep gedwee via breed asfalt naar een hut. Daar werd, met uitzicht op een bergmeertje, gerstenat genuttigd. Onder de parasol hielden we het goed uit, het uitzicht was goed.
Onderweg naar beneden hoorden we het al flink rommelen in de lucht. De achterblijvers hadden een flinke onweersbui over zich heen gehad en alle wegen nabij het huis waren ook nat. Stefan en Milfhill waren al snel na aankomst druk in de weer om ambachtelijk bereide Kaiserschmarren te maken. Toen dit ter tafel verscheen, na een afleidende schaal druiven, werd de bak al bijna leeggekeken. Als een groep hongerige wolven werd bijna aangevallen, maar Arnold was verstandig en verdeelde het Oostenrijks culinair hoogstandje met echt hollandse apfelmuss in eerlijke en gelijke porties. Het hummen tijdens het eten gaf aan aan dat het iedereen goed smaakte. Na deze late lunch ging de groep, zonder commando's of aanmoedigingen tassen inpakken en opruimen. Daarna ging het voor een afsluitende maaltijd richting puddingkontje. (onderbreking, omdat het voorgerecht op tafel komt) .... Schoonmaak oma was inmiddels ook gearriveerd en bood ons voor volgend jaar een goede deal aan als we rechtstreeks bij haar boeken.
Bestellen kon in drie talen, maar verschillende Uriallers probeerden een mondje Slowaaks uit te kramen, met als gevolg dat niemand precies meer wist wat hij besteld had. Tijdens de maaltijd werd driftig geoefend om in de "native tongue" complimenten over het eten uit te delen. Met wisselend succes. Een losse opmerking "keep'm'coming" werd lettelijk opgevat waardoor het lokale gerstenat rijkelijk vloeide. 




Afz: urial

Thursday, August 2, 2012

Over appels en toppen


Gisteren was een rustdag. De ingrediënten waren:

- prachtig weer
- heerlijk ontbijt
- bluf poker ( J en K vroeg noar bed ivm onsuccesvolle poker)
- poker (texas hold'em)
- Axis&Allies pacific
- BBQ weberstyle 

B en G zijn vertrokken nadat G alle lucifers die te vinden waren in de Mansion had opgemaakt. Het vlees voor de bbq werd verkregen in een winkel een aantal dorpjes verder op. De navi van D bracht ons wel in een onheilspellend gedeelte van het dorpje met veel bokken en geiten en mensen die niks aan het doen waren. 

Het was volle maan vannacht en dan slapen de uriallers onrustig met wilde dromen. Milfhill heeft de luiken en ramen in de nacht nog open gegooid ivm een dreigende methaan vergiftiging. Toch was iedereen voor de wekker wakker en om 0800 reden twee wagens zuidoostwaarts om de "Huhuh stits" te bedwingen. Wat een tocht! Daar waar de Oostenrijkse paadjes met de precisie van een horlogemaker klaar geveegd worden voor het toeristenseizoen was het hier bikkelen voor elke meter. 1 urialler echter, lapte alle newtoniaanse wetten aan zijn laars en was binnen 2 uur voor de gestelde looptijd van 4,5 uur op de top. Een welgemeend berg heil van alle uriallers!!
Alles bij elkaar en prachtige tocht, zowel hoch als nehr... Alpinisme leeft in Slowakije, want het was, zowel tijdens de hele tocht als op de top, goed druk. Het uitzicht was geweldig en verfrissend.

Via Hrebienok zijn we terug gelopen. In Hbrebienok werd het Gipfelssieg bier gedronken. De gelederen werden verbroken zodat alle afdalingsmogelijkheden naar waarde getoetst konden worden. Het leek wel topgear, met uiteindelijk JW Claxon als winnaar.

Thuis gekomen werd er duftig geschrobd om alle pekel van de aangebrande koppen te krijgen, daarna bbq en verpenzen. Wat moe'j aans na zo'n tocht.


Afz:urial team

Tuesday, July 31, 2012

Twee zadels en flink klimmen



Vandaag op tijd op, 7 uur ontbijt, 8 uur in de auto. Quest 1 was proberen met de auto zo hoog mogelijk te komen. Dat lukte niet dus plan B, vaste parkeerplaats en met het treintje omhoog. Nadat na 1 km lopen al het slippervolk afgeschud was ging het via een Romeins aandoend geplaveid pad door het bos omhoog, voorbij de boomgrens. In Slowakije gaat het bos vrij ongemerkt over in kreupelhout dus voor we het wisten liepen we in de stralende zon verder. Het landschap is prachtig en zo ook de uitzichten. De paden zijn goed gemarkeerd, al dacht groep Kiers daar anders over. Drie kwartier klauteren en een gescheurde broek van Kiers later, zaten ook zij weer en route en na een straffe eind klim, was de hut in zicht. Een vrij sobere hut, maar gelukkig wel met een goed aangekleed terras dankzij een aantal Slowaakse schonen.
Op het terras werd gewacht tot de groep compleet was. Ondanks de inmiddels omhoog getrokken wolken bleef het uitzicht zodanig dat er besloten werd buiten te eten. Fantastische bonensoep en enkele knoflook soepjes zorgden voor de gewenste energie. Er werd weinig tijd verspeeld, de groep trok verder naar het eerste zadel. Na een glooiende aanloop ging het recht onder het laagste punt recht omhoog, Slowakija style. Wel goed aangegeven maar super steil. Gijs werd aangesnoerd en de regenjasjes moesten nog even aan. Op het zadel werd droge worst gegeten en werd begonnen met de eerste afdaling. Dat was lang niet mals, hangende aan kettingen en serieuze gezichten brachten de Uriallers in opperste staat. Het moet gezegd, hier hadden Via Ferrata kabels niet hadden misstaan. De loop naar de tweede zadel was fysiek zwaar, maar was nu wel goed  geregeld. Een niet misstaande trap van balken en grind deden een aantal kuiten flink verzuren. De rit omlaag was kort en hevig, maar niet zo link als de vorige. Na deze afdaling ging het vrij gemakkelijk naar de hut waar gisteren geluncht was. Een fantastische afdaling van bijna 2300 meter naar zo'n 1700 meter met louter ansichtkaartachtige aanblikken, het ene meertje nog blauwer dan het andere. In de hut werd een meer dan verdiend biertje genuttigd en had een aantal bikkels het toch al wel een beetje gehad. Na de laatste afdaling kwamen we weer keurig bij onze auto's en gingen we terug naar huis. 
We reden door de poort van onze mansion en daar stonden 10 bier en een ranja klaar op tafel. Jan en Dries hadden ook het eten al klaar. Jonge capucijners met Katenspek smaakt extra lekker na zo'n tocht. En masse besloten dat het recept op de site komt te staan.
Her en der vallen er nu wat ogen dicht, het kampvuur en een gitaar met een biertje er bij zijn een mooie afsluiting voor een dag met een super mooie tocht door de Tatra.

Monday, July 30, 2012

Dag 2

Gisteravond was het bar gezellig. In de champagneroom werden tot in de
ochtend stoere verhalen verteld van vorige edities. In dezelfde
ochtend werden voorbereidingen getroffen voor de tweede tocht. De
tocht werd begonnen na een 15 minuten durende autorit. Het was 12 uur
toen de eerste Uriallers de doelhut bereikten. Binnen 30 min was de
groep compleet en werd er geluncht. Na de lunch zijn we via het Tatra
Magnifica terug gelopen.

Het dorpje waar we de berg afkwamen had vele terrasjes, de meest
aantrekkelijke werd bezet. Biertje met avondmaal werd in de zon
verschalkt. Terug op headquarters werd, uiteraard, de traditionele
droge worst verdeeld. Daarna: douchen, sauna, douche biertje sauna
douche... Top Sr. leert de jonkies oude militaire liedjes hij het
kampvuur. Hij begon met nette liedjes maar er werd pas luidkeels
meegezongen toen het Urial niveau bereikt werd. We weten nu inmiddels
veel meer over de Vlaamse meisjes.

De quotes gaan erg hard. Kiers is absolute topscorer. Hier een paar
van zijn hand:

- "Ja Diepman, dat krijg je er nou van als je zo aardig en vriendelijk
bent" (toen hij ineens allemaal Slowaakse prentenboeken met het
omaatje moest kijken)

- Millhill organiseerde zijn tas erg precies en borg alles rustig op
de daarvoor bestemt vakje in de rugzak. De groep wachtte geduldig.
Kiers sprak: "Millhill zou een goede Duitser geweest zijn."