Sunday, July 29, 2018

Dag 2, inlopertje

Helaas geen spannende avonturen bij de bakker die zowaar op zondag open was, je vraagt je af of de kerk überhaupt nog open gaat vandaag, godverrrrr. Maar goed belangrijker is een goed gevulde maag met al dan niet half gare eieren voor een aantal. Na het ontbijt start het proces “klaarmaken voor vertrek”. De Toppers maakte geen enkele haast terwijl de rest van het groep het ook eigelijk geen ruk interesseerde. Had ook te maken met het feit dat de inwendige lichaam van de uriallers was nog niet aangepast aan de lokale atmosferische druk. Het aanpassen hierop vind onder andere plaats op de wc. Iedereen heeft lekker zijn momentje op de wc gehad. Behalve Kiers. Die zit al dagen verstopt maar wil geen hulp bij het verdrijven van de excretie “de natuurlijke processen moeten hun beloop hebben”. Tot nu toe met weinig effect. Op het moment van schrijven lijkt Kiers wel zwanger, maar daarover morgen meer.

Rond 10 uur werd de tocht aangevangen, te laat. Een aantal uriallers stonden reeds de bilnaad te bevochten, waarbij de balzak al standje “plak” had aangenomen.
En toen moest de toch nog beginnen. De temperatuur was al op nieuw Nederlands peil. Graadje of 25-30. Toen het smeltende asfalt verlaten werd en de stijging begon duurde het niet lang voor het zweet uit de bilnaad rechtstreeks de bergschoenen inliep. Helaas voor Kiers, want die had hagelnieuwe schoenen. Het interesseerde hem geen fuck. Na een kort wandelwagendebacle werd binnen 2 uur werd een hut bereikt. Er zaten veel elektrische fietshomo’s die alle parasolplekken hadden bezet. Dus in de verzengende zon zitten en stoer kieken biertje bestellen zat niks anders op. Diepman had aandrang en ging naar binnen. In de hut werd er wat geschreeuwd en Diepman kwam naar buiten rennen. Er was slechts 1 plee en nog buiten ook. Hij kon er niet naar toe, want Dries zat al te broeden op een kilo of 3. Er werd een rij met uriallers gevormd en 1 voor 1 werd het toilet misbruikt. Kiers zag dat met lede ogen aan en de jaloezie won het met gemak van de druk op zijn sluitspier.

Na huisgemaakte worst en brood met kaas en fleisch en vage wekgroenten werd overlegd. Of we namen genoegen met 500 hoogte meters en liepen terug, of we plakken er nog 500 bij aan en lopen via andere hut terug. URIALLERS JA!!. 500 erbij duidelijke zaak unaniem. De inloper werd daarmee subiet tot een medium tocht gepromoveerd.

Het was een goed besluit. Toen eenmaal de naaldbomen grens overgestoken was liepen we in een prachtig berglandschap. Besneeuwde bergtoppen, strak blauwe lucht man man prachtig.

Eenmaal aangekomen bij de tweede hut had Kiers meteen contact met een heel leuk jong ding. Heel apart om te zien, iedereen een beetje jalours maar wel blij voor hem natuurlijk gezien z’n opstipatieproblematiek. Ze was wel jong, maar heel enthousiast en ze zaten echt opzettelijk te flirten. Het duurde niet lang of ze ging bij hem op schoot. Kiers knuffelde haar en kon zijn handjes niet thuis houden. “Wat een schatje” zei hij. De rest van de groep keek toe, ja het was echt een cutey. “Toch” vervolgde Kiers “zou ik zelf nooit een hond willen, maar zo’n puppy is wel heel schattig.”

Kiers vond na tijdje welletjes en ging bier halen. Hij kreeg te verstaan dat de hut niet “bewirdschafted” was. Je mocht wel wat uit de plomp halen en opdrinken en geld achterlaten. De plomp werd geïnspecteerd. 1 blik stiegl en de paar flessen gele drap. Bleek most te zijn. We gingen verder. De afdaling werd ingezet.

Boender en Diep voorop. Jan in het midden van de colonne. Dries en Gizmo er achter en Top jr. sloot de Urial pack. Plots was er een Oostenrijks natuurmeisje bessen aan het plukken. De groep liep voorbij. Top jr schatte zijn kansen in en pauzeerde even. Natuurmeisjes of kruidenvrouwtjes zijn niet zijn favoriete doelgroep altijd lastig mee praten. Bovendien zijn het vaak ook linkse meisjes wat niet echt helpt met de communicatie. Hij besloot toch een gesprekje aan te knopen: “Was pluktst du?” Het bessenmeisje keek op van de struik en zei met een lieve glimlach “Himbeeren”. Top jr. zette door en zei ”lecker? Darf ik mal prufen?” Dat mocht en ze stak haar hand verlegen uit. “Bisschen Sauer noch”. Top jr, tevreden met het gesprek tot nu toe en heel teder een paar besjes uit haar geurige had en proefde. “mmmm  lecker”. Ze keken elkaar aan, maar natuurmeisjes laat je puur natuur en zei met spijt in zijn ogen “Tjuss” en vervolgde zijn weg. Gizmo zag Top jr weer aansluiten “Heb jij iets gedaan met dat bessenmeisje? Of kan dat niet omdat je een nieuwe vriendin hebt?”. Lekker direct he die jonge lui.

Thuis aangekomen waar de koelkasten uitpuilen van koud Stiegl bier werd er hard in de hangstoelen gehangen. Schoenen uit, pilsje. Lekker hoor. Na een tijdje begon Dries met het grote vragen spel. Vooral Jan kreeg veel vragen te verstouwen: “wie heb je liever Claudia Cardinale of Sylvia Loren.” Jan zijn antwoorden vielen in goede aarde.

Daarna werd er zonder boter of olie een pasta met tomaten saus in gezet en opgegeten. Lekker hoor.

Kopje koffie buiten kaart erbij. Op naar morgen.

Aangekomen

De Uriallers zijn op locatie. Er is bier ingeslagen, gelukkig was er Stiegl.
"In Götzis niet meer" aldus een dorstige Urialler. Wat er verder allemaal is gebeurd zullen we hier wel lezen.