Zondag 31 juli 2016
De dag voor de inloper,dus we hadden ruim tijd om lekker ontspannen te ontbijten. Best wel handig na de bijpraatavond. De skottelbraai kwam weer van pas en Top Jr. maakte voor iedereen die het wilde ruim eieren met spek volgens een geheime lokale spekmengverhouding (Mathieu zou het goedkeuren, 50-50).
Het was bewolkt en Niederslagradar apps lieten allemaal blauw zien, allemaal regen dus. Toch zat dit de meest doorgewinterde Urialler niet lekker. Wat vind jij, gewoon lopen? Ja... vroeger keken we naar de lucht en zeiden we we gaan niet hoog, het is weliswaar bewolkt, maar het is droog, gaan dus.
Binnen luttele minuten stonden alle Uriallers met de rugzak gepakt en wel klaar. In een zeer onlogische verdeling van personen vs auto's kwamen we vlot op de bestemde lokatie. De weinige sputters die er vielen werden genegeerd.
Verderop werd ook een afslag genegeerd. Dat was niet slim. Een deel van de groep stond in een bos, op een soort van pad maar ook niet echt meer een lekker pad. Telefonisch contact gezocht met de vooruitlopers en het was duidelijk dat er een korte backtrack getrokken moest worden. Korter dan we dachten en we knalden daarna weer lekker door de bossen. Op een of andere manier kwam de hut sneller dan gedacht en daar werd een ruime pauze gehouden. De terugweg verliep met eerst nog een waterig zonnetje, later zette vooral het waterige gedeelte door en moesten ook de regenjassen er bij aan worden getrokken.
De Islitzer werd gereserveerd en in het zonnetje werden de nodige biertjes genuttigd met natuurlijk droge worst.
Quote van de dag was van Fugazi. Op de vraag of hij meer een stijger of daler was zei hij: ik ben meer een hoogtelijnloper.
De route van morgen gaat ons naar de Zupalsee hutte brengen, via het Wetterkreuz en de Wetterkreuzhutte.
Met nog wat biertjes, whisky, koffie en nog wat schnaps word momenteel de dag afgesloten.
De dag voor de inloper,dus we hadden ruim tijd om lekker ontspannen te ontbijten. Best wel handig na de bijpraatavond. De skottelbraai kwam weer van pas en Top Jr. maakte voor iedereen die het wilde ruim eieren met spek volgens een geheime lokale spekmengverhouding (Mathieu zou het goedkeuren, 50-50).
Het was bewolkt en Niederslagradar apps lieten allemaal blauw zien, allemaal regen dus. Toch zat dit de meest doorgewinterde Urialler niet lekker. Wat vind jij, gewoon lopen? Ja... vroeger keken we naar de lucht en zeiden we we gaan niet hoog, het is weliswaar bewolkt, maar het is droog, gaan dus.
Binnen luttele minuten stonden alle Uriallers met de rugzak gepakt en wel klaar. In een zeer onlogische verdeling van personen vs auto's kwamen we vlot op de bestemde lokatie. De weinige sputters die er vielen werden genegeerd.
Verderop werd ook een afslag genegeerd. Dat was niet slim. Een deel van de groep stond in een bos, op een soort van pad maar ook niet echt meer een lekker pad. Telefonisch contact gezocht met de vooruitlopers en het was duidelijk dat er een korte backtrack getrokken moest worden. Korter dan we dachten en we knalden daarna weer lekker door de bossen. Op een of andere manier kwam de hut sneller dan gedacht en daar werd een ruime pauze gehouden. De terugweg verliep met eerst nog een waterig zonnetje, later zette vooral het waterige gedeelte door en moesten ook de regenjassen er bij aan worden getrokken.
De Islitzer werd gereserveerd en in het zonnetje werden de nodige biertjes genuttigd met natuurlijk droge worst.
Quote van de dag was van Fugazi. Op de vraag of hij meer een stijger of daler was zei hij: ik ben meer een hoogtelijnloper.
De route van morgen gaat ons naar de Zupalsee hutte brengen, via het Wetterkreuz en de Wetterkreuzhutte.
Met nog wat biertjes, whisky, koffie en nog wat schnaps word momenteel de dag afgesloten.
