Zondag, dag 2

De eerste dag. Hoe staat het met de conditie? Hoe werkt het lichaam op 2000 meter? Wat is de impact geweest van de reis en een jaar geen Urial? Hoe ver kan je lopen op een ontbijt van eieren met spek? Dat moet allemaal uitgezocht worden op de eerste dag, de inloop dag.

We hebben ook 3 nieuwe Uriallers: Johan, Jaco en Thijmen. De inloop dag is ook voor hun altijd eem kieken wat 't wordt.  

Er is geen duidelijk tijdstip waarop iedereen zich richt om te vertrekken. Dus iedereen wordt beetje wakker en de koffie wordt gemaakt. Eieren met spek worden in batches van twee bereid. Broodjes kalm an gesneden, eitjes er zorgvuldig op gedrapeerd om vervolgens bij voorkeur in één keer naar binnen geschoven te worden. 

Dan begint er iemand met zijn rugzak te prutsen. Veel te grote voor de inloper maar ja je wil je materiaal testen. Wat moet ook allemaal weer mee? Schone wandelsokken worden om de voet getrokken en de schoenen dichtgestrikt. Speciaal voor moeder de vrouw wordt er extra fanatiek met zonnebrandcreme gesmeerd. Echt. Na ongeveer 30 minuten is de groep klaar.

Dan worden de eerste stappen van Urial 2017 gezet. Langs de beek ging het naar de noord kant van Solden. Veel gebabbel dus dat betekend dat het niet erg steil is nog. Fusswegen, en asfalt langs de beek. Een subgroepje was al de berg opgevlogen halverwege, via de wokkie tokkies werd het subgroepje weer in het gareel gebracht. Vlak voor de opgang op de berg werd gepauzeerd door het peleton om de verloren schapen tijd te geven zich weer bij de kudde te voegen.

Toen ging het los. De ene hoogte lijn na de andere. Na een tijdje werd er wel wat gemopperd... het was bos bos bos nog es bos. Warm vochtig broei bos. Onze vrienden uit Zuid-Afrika hadden even wat tijd nodig om de juiste tred te vinden. Jaco had zijn hartslag op standje aerobic, Johan moest een suikerklontje maar toen de juiste balans gevonden was ging het zonder stoppen naar de Kleefhut.

De kleefhut lag godzijdank niet in het bos maar op een echte Heidi en Peter weide met serveersters in Dirndl jurkjes. De hut blaakte in de zon. Een hete broeierige zon. Het was er ook druk. Veel dagjes volk, er was ook een bushalte namelijk, best gek op 2000 meter. Geduldig werd er gewacht tot de hele groep binnenkwam. Maar dat lukte slechts vijftien minuten. Toen werd er toch maar besteld. 

De Boenders dompelden zich onder in de knodels. Knodel soep met knodels en sauerkraut met knodels. Met spek of met kaas maakte niet uit, als er maar knodels in zaten. Het geduld van het fruitige serveerstertje maar toch duidelijk zonder genoeg DNA variatie werd op de proef gesteld. Net zolang tot Boender de nummertjes doorgaf van het menu. Toen snapte ze het. De serveerster speelde sowieso met drakenvuur want er werd een kleines bier besteld, met een voor een Fransman niet onderdoende hoon antwoorde ze"Kleines?!". Top mompelde "Die fooi kan ze vergeten". Dit was meer een onderdrukt symbolisch verzet want Johan de Schatzmeister gaat over de fooien en niemand anders.

De gerechten werden vlot uitgeserveerd en iedereen zat weldra lekker te eten. Het was allemaal prima, behalve de Kaiserschmarren die alleen Top genomen had. Te veel ei, te weinig lucht. Het was niet best. Maar als echte Drent was het van: eten moet je niet verknooien, zeker niet op een berghut dus was het bordje wel leeg. Tijmen had even een minder momentje en werd door goede mentale ondersteuning van Stefan weer bij de les getrokken,eventjes naar het toilet en alles komt goed. Kiers zat ondertussen van de honger weer te loeren op taart van Thijmen. Hij kreeg hiervoor de bijnaam "Aaskiers".

Na verloop van tijd kwamen Jaco, Johan, Diepman en Fugazi aan. Druk op het terras dus zochten zij een plekje op de zonneweide. Eten gaat toch makkelijker aan een tafel dus toen er één vrij kwam werd er verkast, tot grote frustratie van de serveersters."Also Sie sind immer an 's spazieren!" 

Na een vrij relaxte abstiefel kwam de groep eensgezind aan bij de camping. Er werd vlot ijskoude Stiegl bij een tankstation geroofd zodat onder het genot van een welverdiend biertje democratisch kon worden gestemd over zelf koken of uit eten. Vier stemmen voor zelf koken en drie voor uit resulteerde in uit eten. Er werd een hertelling geëist. ineens was het 6 stemmen voor zelf koken en drie onthoudingen. Een derde hertelling zou geleid hebben tot 9 stemmen voor trekzakmuziek en 3 voor metal.

Onder leiding van Boender werd pasta met tonijn, tomatensaus, courgette, knoflook (veel) en ui gemaakt. Geheel tegen Urial traditie in werden er drie varianten gemaakt: zonder pasta, zonder tonijn en met alles. Nadat dit alles onder instemmend gegrom naar binnen was gewerkt en de koffie was genuttigd werd er naar het Aufenthaltsraum getogen voor een bevlogen discussie over fossiele brandstoffen,dinosaurussen en tundra's. Zo is het namelijk heel goed om zo snel mogelijk alle fossiele brandstoffen er doorheen te jagen omdat je daarmee afdwingt dat er wordt overgestapt op andere, betere energievoorzieningen. Dat gezegd stond menig Urialler enorm positief tegenover een douche van een half uur.