Dag O

 

Dag 0

 

De dag dat er geen ontkomen meer aan is, je weet het: Morgen begint dag 1 van de 20^e editie van Urial.

Alle dagen hiervoor vielen de puzzelstukjes op z’n plek. Autoschema’s, tentschema’s, de laatste afzegging, de laatste aanhaker, de gearlijst, editiekledij in ieder zijn eigen maat, verdeling van spul ivm ruimtegebrek.

En het mooie is, het valt altijd op z’n plek. Dat ging de eerste keer zo, toen nog zonder app-verkeer en dat gaat nu nog steeds hetzelfde.

Iedereen ook z’n eigen zooi bij elkaar geharkt, soms beetje nieuwe pruttel d’rbij. Omdat kwijt of kapot of oud of stinkt of zin in nieuw, of op aanraden van een andere Urialler.

Nieuw spul op Uriual uitproberen is altijd iets om naar uit te kijken. Zo stak Rik een keer de ogen van Boender uit met een stinkende 2^e hands legerslaapzak. Want warm en weinig ruimte en niet duur. En inderdaad stonk de slaapzak.

Of Top die een enorm duur donsjasje kocht tegen de koude kocht. Nooit gebruikt toen.

Ook mooi is hoe al die eerdere dagen zich opeenhopen tot dag 0. Er is namelijk inderdaad geen ontkomen aan dag 0. Je moet dan echt de shit geregeld hebben, ook de muslirepen, ook zonnebrand, ook de droge worsten, ook het waterfilter, ook het pakje kaarten, ook het borrelglaasje, ook… Mooi man.

Dag 0 (of eigenlijk avond 0) is ook de laatste kans om de zak tot de laatste druppel leeg te blaffen tot de ogen wit wegtrekken en de vrouw d’r ongemakkelijk van wordt. Die mist de eerste daagjes de Urialler niet. Hoewel ze op dag 8 natuurlijk alweer met zaadvragende ogen de Urialler staat op te wachten.

Rest nog, wekker zetten op iets vroeger dan normaal en dan wakker worden op dag 1.

Het gaat gebeuren mannen we gaan van editie 20 een editie maken die niemand ooit vergeten zal!!