Dag 4 - Buet

Ochtend edit:
Om 7.20 vanochtend kwam het eerste appje al; of er een blog was en wat de plannen voor de dag zijn. Natuurlijk moet er een blog komen van de dag waarop Mathieu  en Rik de 3000 meter grens weer over knalden!

Het verslag:
Het begon op dag 4 iets minder rustig dan de dag er voor. Vertrek stond op 8 uur ingetekend, trein van 8.45. Onderweg werden er broodjes gehaald bij de bakker en op het station werden die al verslonden. 

De eerste meters zijn vrij druk omdat na de trein alle trailrunners langskomen en de rest moet passeren. Daarna wordt het relatief rustig. Mathieu en Rik liepen een steady tempo richting hut, via Telegram werden af en toe wat hoogtemeters doorgegeven. Om 10.49 waren de frontrunners op de hut, 40 minuten sneller dan het bordje. Daar kwam de melding dat Rik nog een heldendaad had verricht. "Blonde schone die van de berg af dreigde te storten weer omhoog gehesen." Geweldig werk en wat een reflexen! De dame was erg blij!

Kort daarna kwamen op de bordjes tijd vader en zoon binnen, om in de verte nog wat stofwolkjes te zien van het tweetal dat nog 1200 meter moest steigen (op de hut dus slechts een schamele 600 gehad). Team millhill nam het er van op de hut met een warme maaltijd. De plaatselijke sherpa had een maaltje met rijst en een groentecurry gemaakt. Heerlijk! 

Fugazi had al een paar keer een positie update gedaan en er werd op hem gewacht op de hut. Samen werd er nog een drankje gedronken, zelf gemixte cola voor Fugazi en een peche abrikoos limonade. 

Toen was het voor dit deel van het team tijd om weer naar beneden te gaan, en alvast boodschappen te doen. Op de camping werd een pasta met pastasaus gereed gemaakt en opgegeten.

Bovenop de berg hadden de mannen helaas geen uitzicht meer, het trok dicht, echter onderweg naar de top hadden ze toch wel echt fraaie vergezichten. En gamzen gezien! Ook kwam er iemand met een electrische mountainbike naar boven, op een werkelijk onbegaanbaar terrein voor 2wielers. Er ontstonden wilde theorien over het hoe en waarom. Onder andere een spectaculaire wijze van zelfmoord kwam langs. 

Terug bij de hut hadden de mannen nog zin in een biertje. Dat appten ze ook. Even later kwam daar een correctie op: "Het is een feestdag. We drinken 2 biertjes.. Om dat te krijgen was wel een hele tour. Horden lui informeerden naar slaapplek in de bergen of in de hut en drongen daarbij voor, terwijl er alleen maar een biertje gehaald moest worden. Dit duurde ook erg lang. Bij het tweede biertje bromde de vermoeide Mathieu 2 bier en toen had de wat geïrriteerde serveerster (terecht, hele dag onfatsoenlijke touristen gehad die rommel achter laten op de hut) gevraagd om de beleefdheid (s'il vous plait). Maar dat werd vanwege de taal dan weer niet goed begrepen waardoor het allemaal nog weer langer duurde. 

De heren Buet zagen de trein van 19.46 voor hun neus weg rijden en pakten derhalve de trein van 20.16. Onder de tarp werd ook door hen van de pasta gegeten. Daarna werden en nog wat griezelige groene biertjes gedronken. Stipt om 2200 sluiten ze de douches af, dus om 2150 gingen Rik en Mathieu met frisse tegenzin toch nog snel even douchen. Mathieu had nog een plekje in de gehandicapten douche en toen de dame die de boel kwam afsluiten zag dat hem weinig mankeerde zei ze dat ze het voor 1x door de vingers zou zien. 

Plannen voor morgen zouden morgen gemaakt worden. Omdat het wat winderig was, is de tarp voor de zekerheid nog even afgebroken. 

We zien morgen wat we gaan doen.