De 1 na laatste dag, qua lopen. Dat zijn meestal de de hoogtepunten op de Urialweken.
De voorspellingen voor vrijdag zijn erg slecht dus was het plan om toch nog een mooie, nieuwe tocht te lopen.
Er werd een mooie tocht gevonden in de Lasörling gruppe, helemaal voorin het dal bij Matrei. Via de Arnitz Alm naar Jausenstation Zunig. Op deze tocht kunnen we allemaal mee, zodat de hele groep op foto kan, vraag is allen waar precies? Nou beste lezers, we kunnen nu alvast melden; op een van de mooiste lokaties!
Na een hoop gepruts van de voorrijders (bergje op, toch weer omlaag, bijna in de stal, dan de weg vragen aan een vrouw(?), weer terug naar waar we vandaan kwamen, etc. Uiteindelijk de parkplatz gevonden. Kiers twee sprintjes getrokken voor de ontpanner voor de formele groepsfoto (jaja die ander komt nog).
De tocht naar boven werd onder bloedhete omstandigheden zonder zuchtje wind afgelegd, geen Urialler die het zweet niet in de bilnaad had. Veel van dat zweet had overigens een licht alchoholisch luchtje vanwege de avond van daarvoor.
Na een wat saai breed pad door het bos, kwam gefragmenteerd de Urial groep aan, op tot nu toe, de meest bedieningsvriendelijke hut. Alle Uriallers zaten boven op elkaar te stinken, toen ons serveerstertje eraan kwam. En wat voor een! Werkelijk geen Urialler die zijn nek niet verdraaide. De vriendelijkheid straalde eraf en de rest mocht er ook best wezen.
De Uriallers waren toch wel wat slag en het bestellen verliep zodoende met de nodige hilariteit. Door middel van handen opsteken werd het juiste aantal bier gecommuniceerd. Ons serveerstertje regelde het perfect. Het eten (bestellen en eten) ging even chaotisch en bijzonder als de biertjes.
De huisgemaakte huppeldepup bleken door ons serveertertje uitgelegd spare-ribs te zijn (althans dat maakt Dries ervan). En zo werd met een instemmend gegrom werd daar een aantal porties van besteld. Ook Kaizerschmarren en Frankfurter en andere worsten werden besteld. Langzaam maar zeker kwam het "moment supreme", de groepsfoto moest gemaakt worden en natuurlijk wel door ons serveerstertje. Nou dat liet ze zich geen twee keer vertellen. Logisch ook, wie wil er niet een voltallige Urialgroep op de foto zetten? Precies!
Maar nu kwam wel het moment om een foto voor het nageslacht te maken van deze uitbundige Tiroolse. Altijd een listig karwijtje, maar Gijs wist zoals wel vaker de juiste blik te vangen. Een bescheiden fooi was ons aandenken.
Tijd voor het vervolg van de dag, de rugzakker werden weer op de rug geslingerd en als een kip zonder kop hup de berg op. Wel gingen aantal Uriallers naar beneden. Na 15 minuten kwam er stront aan de knikker omdat het pad volledig de verkeerde kant op ging. Toch maar weer terug naar de hut en toen hup het bos in. Kleine Kiers en Top Sr. hadden de pe erin en gingen terug naar de camping.
De resterende 7 Uriallers liepen nog via een topje naar de volgende hut. De kaartmakers hadden voor het gemak een lager punt aangeduid op de kaart en de route bleek nog langs een 200 meter hoger punt te lopen. Toch weer veel zweet in bilnaad en ons serveersterje was al bijna weer vergeten. Maar dan ken je de oer Uriallers niet. Die gaan altijd door, dus ook dit puistje werd weer bedwongen.
OOk een paar regendruppels deren deze bikkels niet. Behalve dan dat ook de beste Urialler een oude huttenoma niet vertrouwde en deze ene keer een hut gewoon oversloegen.
Dus tijd voor de afdalingsbatstocht. De hoogtelijnen verdwenen als sneeuw voor de zon (inclusief regenboog). Nog maar 600 te gaan. Mooi van die Uriallers is dat het allemaal niet zo veel uitmaakt en daar past meestal weer zich op aan. Jullie horen het goed het weer past zich aan de Urialler. Dus met een lekker zonnetje kwamen weer aan bij de parkeerplaats.
Grote Kiers als Chef en Boender als keuken bitch beukte een enorme bult aardappelen, groenten en worst tot een Urialwaardig maaltijd (dat betekent zowel kwantitatief als kwalitatief drie sterren). De mieterse brander van Diepman was de basis voor de megabult vreten.
De avond is nog jong als deze ten einde komt. Morgen is het rukweer, maar ook daar weten de Uriallers wel raad mee, let maar op.
Klinkt weer gezellig, duimen voor mooi weer vandaag!
ReplyDelete