Maandag 1 augustus 2016. Zupaltsee hutte

Vandaag gingen we op tijd op pad.  7 uur op,  8 uur vertrekken. Dat lukte bijna. 8.20 vertrokken we richting parkeerplaats in Virgen. Maar welke. Kaarten van 10 jaar oud en langlaufborden hielpen niet. Vertrouwen op de bordjes was de enige optie. De auto's bleven staan en 15 minuten langs de waterlijn van de Isel bleek een noodzakelijk opwarmertje. Niet lang daarna ging het weer omhoog. Kort daarna was het mogelijk een andere route te nemen. Een flinke groep zag het wel zitten om een helling op te gaan waarbij elke meter vooruit er ook één omhoog was. De rest overdacht hun zonden op de weg der Sinne. 
Ergens voorbij halverwege stond een deel van de stijle groep na te genieten van de kuitenbijter en sloot de zondegroep aan. Samen ging het nu via het enkel spoor verder richting hut. Rik en Boender waren het eerst. Op de vraag hoever de wetterkreuzhut, de tussenstop, van het kreuz af stond werd na 1 seconde analyse tijd '10 Meter' gemeld.
Mooi. Doel in zicht. Door handig ingrijpen van Boender dat er wat geld te verdienen zou zijn aan 13 hongerige mannen besloot de hutte huttewird de auto om te keren en werd er koortsachtig gewerkt om stapels paddenstoelen en aardappels fijn te snijden. De soep was werkelijk geweldig.
Na de prima stop ging het verder. Het weer bleef eigenlijk prima met een verdwaalde sputter regen maar verder alleen bewolking.  Er was weer een keuze moment waarbij nu een ander team een aantal hoogtelijnen dwars pakte terwijl het andere gedeelte langs de hoogtelijn liep. In totaal ging het nog 250 meter extra de lucht in wat daardoor een mooi uitzicht gaf. De hut werd in gestrekte draf in 1 uur en een beetje bereikt. De toppensnellers hadden 10 minuten extra nodig. Bier en worst op het terras waren voldoende vanwege de soep die nog goed op z'n plek lag.
Na een paar goede grappen en flink wat Sint Bernard slijm op de diverse wandelbroeken werd koers gezet naar het dal.
Nog geen 50 meter onderweg bleek dat de rechterknie van Mark er geen zin meer in had en dat verder dalen onherstelbaar schade zou gaan toebrengen. Zeer adrem bedacht Mark: ik loop terug naar de Wetterkreuzhut,  en dan met de taxi naar beneden. Ondersteund door twee Uriallers werd dat plan zonder verdere averij uitgevoerd. Een koud biertje op het terras vergoedde de teleurstelling. De taxirit was oncomfortabel maar rap stonden we naast Fugazi onderaan bij de Isel. Hij was alleen het laatste stuk naar de wetterkreuzhut gelopen en weer helemaal naar beneden. Klasse werk.
Boodschappen werden gedaan door het knieteam en toen de hongerige Uriallers de camping op draaiden was er al twee kilo uien gebakken en werden er 12 paprika's gesneden.
De logistiek liep prima en het koken ook totdat plots de grootste gasfles vlam vatte bij de gasslang. Dit blokkeerde de toegang tot de gaskraan maar met een welgemikte worp lag de fles om en werd na enige geruststelling van Dries de gasfles dichtgedraaid. Na een snelle doch vakkundige reparatie kookte het team verder. De maaltijd zag er zo interessant uit dat Frau Dorer wel een beetje wilde proberen. Er bleef slechts 1,5 kg over van de enorme berg voedsel. Na toetje en koffie taaiden de meesten vlot af nadat routes waren verkend en wat Schnaps was genuttigd. Het spelletje Hyves bleek met 5 man toch echt meer dan een uur te duren. De whisky er bij smaakte heerlijk. Dank je Rik!
Het was weer een Urial waardige dag!