Dag 4 - Glocknerblick

Vandaag een dagje met een rustig rondje, voor herstel en opladen voor weer flinke tochten.

Boender had een mooie tocht uitgezocht en zijn navigatie leidde ons via een lusje van 100 meter weer terug naar de ingang van de camping. Toen liepen we naar het 4 sterren resort Grandano. Daar liet de navigatie zich weer van zijn beste kant zien. We maakten twee keer een mooi rondje langs het restaurant waar het sjieke publiek zich pannenkoeken liet voorzetten. De golfkarretjes rijden daar onafgebroken rond om de paar meter van huisje naar restaurant te kunnen afleggen. 

Uiteindelijk werd de juiste afslag gevonden en ging het richting skipiste. De route voerde daar deels overheen en gelukkig ook deels via normale wandelpaden. We hadden inderdaad mooi uitzicht. Deels op de Glockner en ook op de camping, Kals en de rest van het dal. 

Restaurant Glocknerblick was gelukkig open en het terras was leeg waardoor wij de beste plaatsen konden bezetten. Koffie en apfelstrudel werd besteld en dampend geleverd. De hausgemachte kuchen waren ofwel de Marillenkuchen of de bananen-choco kuchen. Beiden smaakten ook erg goed. 

De tocht ging verder het dal in richting het Kalser Tauernhaus en weer terug naar de camping. Een heerlijk rustig tochtje met veel ruimte voor goede gesprekken.

Mathieu en Jaco spoedden zich na een koud biertje naar de supermarkt in Matrei om vlees en overige ingrediënten te scoren voor het eten. Fugazi en millhill deden het snijwerk van de groente. Ondertussen vulden Jaco en zijn vader de kipfilet met kaas en ham en ze werden voorzien van een laagje paneer. Dit werd het voorgerecht. En gelukkig maar want Diepman koerste aan op 2200 uur en geen minuut eerder. Zelfs toen na uitvoerig testen omstreeks 2100 bleek dat alles lekker en gaar was bleef hij standvastig en bleef het antwoord: tien uur!

Inmiddels was het dus al wel donker en koud geworden en zaten we weer in de tent. Daar stond het wel blauw van de rook omdat natuurlijk de driepoot, bbq en pan met goulash ook binnen moest staan. Om 2200 kwam eindelijk het sein: goulash is klaar en werd iedereen toch verrast en moest overal en nergens borden en bestek vandaan getrokken worden. Het smaakte formidabel met het lekkere verse brood van de bakker er bij. Alles ging op en de pan werd nog uitgelikt met stukjes brood. 

Op een of andere manier bleef toen na het eten alles staan en was plots iedereen z'n slaapzak in gedoken. Einde.