Overnachten op de berg

Slapen op de berg

Op maandag ochtend gaan we stipt om 10 uur onderweg naar het vertrekpunt om op de berg te gaan slapen. De bestemming was rond de Frauenkar.
We zouden even parkeren in Bad Hofgastein. Dit is een kuuroord, en een wintersportplaats.
Kennelijk heeft men ooit een parkeerprobleem gehad, want op elk stukje parkeerterrein waren varianten van 'nur für gäste' en 'nur für kunde' overal te vinden. Na 40 minuten was de maat vol en werd het bord verboden te stoppen en te parkeren genegeerd en dubbelgeparkeerd om Top als vliegende keep naar de VVV te laten gaan.
'Opgelost' zei Top; we mogen parkeren bij de skilift in tegenstelling tot wat de 500 bordjes zeiden die daar stonden. Zo gezegd zo gedaan. De auto's werden geparkeerd en daarna gingen we onderweg.
De tocht verliep gelukkig via een wandelpad naast de fahrweg en het was een prachtige tocht naar boven, onderweg pikten Gijs, Rik en Arnold nog een mooie geocache mee.
Op de hut werd de keuken getest en met name de productie van de kippen. We bestelden namelijk de laatste porties roerei met spek en daarna was het afgelopen en moesten de huhner eerst nog weer nieuwe eieren leggen.
De vraag waar we gingen overnachten werd zo onduidelijk mogelijk beantwoord zonder echt te liegen.
Na flink wat klimwerk werd de eerste scharte bereikt en deze gaf een waanzinnige blik op het volgende dal. Het weer was ondertussen nog prima, volop zon. Er werd door enkele Uriallers nog een kogeltje meegepakt en daarna kwamen we op de tweede scharte waar we een heel goed zicht hadden op de potentiele overnachtingsplaatsen. Er werd er al 1 gespot en dat is precies waar we uiteindelijk ons kamp op sloegen. Er werd door iedereen een mooi vlak stukje gevonden en even later stond de brander van Diepman in lichterlaaie. In een mooi helder meertje werd water getapt door het filter van Top en na een optimalisatie (schoonmaken van het filter) werden diverse liters schoon water afgeleverd. De zakjes gedroogd voedsel stonden overal al klaar en de vocht onttrekkingszakjes werden er op tijd uit gehaald.
Iedereen at smakelijk, een enkeling prees een zakje Pasta Bolognese Adventure Food als de lekkerste variant. Op onnavolgbare wijze tapte Boender nog een kopje koffie uit een lege ketel en konden daarna nog 3 mensen koffie drinken.

Om 20.00 trok er een bui over en alle Uriallers doken hun tent danwel bivakzak in. 10 minuten later was het al weer klaar en stonden we allemaal buiten om nog een afzakkertje te nemen.

De nacht verliep varierend tussen in 1x door geslapen tot wakker liggen tot half 5. De zonsopkomst werd door 2 Uriallers bekeken. Bij de eerste regendruppels dook 1 van hen snel weer in de tent om de volgende bui uit te zitten. De bivakzakbewoner vond dit te veel gedoe en besloot een ad hoc wandeltochtje in te lassen naar een kruis. Rondom de afgesproken 7 uur was het nog regenachtig en een enkele Urialler bleef tot het allerlaatste moment in zijn tent.

De tocht ging toen weer heuvel op naar de Gamskarkogelhütte, de oudste hut van Oostenrijk. Daar werd een prima ontbijt genuttigd. Men was wel redelijk streng: er mocht maar 1x om Apfelstrudel worden gevraagd en het was absoluut verboden om op de berg te overnachten in een tent. Het verhaal dat er een wolf rond liep die al 25 schapen had opgegeten werd smalend weggelachen door de Uriallers.

Onderweg naar beneden werd een andere route genomen, waardoor nog weer 2 topjes konden worden aangedaan. Prachtig was het.
We kwamen weer terug op de Rastötznalm, waar we op de heenweg ook langs kwamen. Nu werd er driftig bier gedronken, onder het genot van kuchen en vers roerei, de kippetjes hadden goed hun best gedaan.
Fugazi, die gisteren deze hut als eindstation had, werd op dat moment via sms op de hoogte gebracht van de aankomst waarop hij langs het water ons tegemoet liep. We kwamen elkaar tegen nabij de midgetgolf en we vierden dit met een Stiegl op het terras.
Het avondeten werd genuttigd in een restaurant, de korte samenvatting is: prima maar niet bijzonder.