Ruhetag

Zoals vaak begon de RuheTag de avond voor de aanvang. Zoals Boender gisteravond al verteld had zat er een corpuleuze maaltijd in de Urial magen met een sterke bak DE. Er werd wat gedouched, opgeruimd, gebeld en andere niet team activiteiten. Top en Boender waren de eersten die een plekje opeisten in de druk bezochte "Aufunthaltsraum". De beider Uriallers keken rustig en bedaard de ruimte rond. Een zeer verschillend pluimage campinggasten hadden zich verdeeld door de ruimte. Een singersong writer die wel aardig was maar waar Top direct een gezonde portie wantrouwen voor gereserveerd had. Een stelletje dat een super ingewikkeld bordspel aan het doen was. En een meisje met groen haar en haar knecht. Het geheel werd als een soort purschuim opgevuld door een groep meisjes van de leeftijd 6 tot 12 jaar. De laatste groep had veel energie en een hoge freqentie stem. Niet echt een samenstelling die lang stand houd als er 8 Uriallers binnendruppelen en een groepscohesie gaan vormen. De meisjes hielden het nog lang vol en met name Millhill die boven op hun jassen zat was het gegiechel gekwetter snel zat. Het stelletje met het moeilijke bordspel vertrok snel nadat de man aansluiting vond bij Mathieu en een interessant muziek gesprek voerde waar het meisje zich in toenemende mate aan irriteerde. Binnen een uur was de ruimte op Uriallers na leeg.

Toen werd de tocht nog een paar keer opnieuw doorleefd en kwamen de sterke verhalen weer eens een keer langs. Nieuwe verhalen worden niet meer gemaakt, dus het was wel een beetje schrapen uit de onderkant van de verhalen barrel. Gelukkig had Jaco nog een paar nieuwe verse hilarische verhalen. Hij is opgegroeid in StellenBosch in Zuid-Afrika. Dus toen hij een verhaal vertelde waarbij hij met een motor de politie poogde voor te blijven via het strand hing iedereen aan zijn lippen. Al met al werd het later en later. Rond een uur of 00:00 waren de worsten op, en de flessen leeg. Ongeïnteresseerd luisterde de groep wel naar een eigenaardig gepiep van het alarm systeem maar het bleek verder geen effect te hebben. Nog een half uur later verliet de laatste urialler de ruimte om het bed op te zoeken en te dromen van de mooie scharten tocht.

Het zou verschrikkelijk slecht weer worden dus er was geen programma. Iedereen kon uitslapen voor zover dat mogelijk is op een camping. Het ongemerkt aanzwellen van gekwek van mensen die al wakker zijn, en startende auto's etc. wekken een mens natuurlijk uiteindelijk wel voor 0900 uur.  Boender heeft zich ontwikkeld tot brood haler. Ook vandaag was hij er alleen op uit om een fijne zak met vers brood te halen uit het dorp. Er wordt vermoed dat er een naar vers brood ruikend blozend bakkersmeisje ook al twee leuke ochtenden heeft gehad.
Ongestructureerd, zonder plan en des Urials gingen de verschillende tenten open en kwamen tevreden en uitgeslapen Uriallers tevoorschijn. Iedereen was vriendelijk, er was koffie, er waren broodjes, mooie tochten in de benen maar vooral: De zon scheen uitbundig in het Gastein dal. Jaco was ook tevreden omdat hij tenminste niet alleen spierpijn had in zijn benen, maar in zijn hele lijf nu.

Jaco en Diepman hadden plan gevat om een goulash te maken. Niet zo maar, maar met een zwaren ijzeren pan, kolengestookt hangend aan een tripod die al in de bronstijd veel indruk gemaakt zou hebben. Wat ze niet hadden waren de ingrediënten. Dat hadden ze natuurlijk wel in de EuroSpar, de favourite supermarkt vann dit jaar. Het halen van de goulash ingredienten werd gecombineerd met de nodige inkopen van cadeautjes voor vrouw en kinderen. De zwarte opel bus reed voorop en de zwarte Jeep volgde. Dwars door Bad Gastein rolden de zware diesels met tevreden gegrom. Dan weer steigen dan weer dalen, maar het maakte weinig indruk op de verbrandingsmoteren in de Urial auto's. Het toerental bleef laag en het koppel hoog. Er werd geen P gevonden. Dat is iets wat mankeert in alle dorpen in de Gastein vallei. Dan maar parkeren bij de Eurospar. Eerst op Souvenir jacht, snel gefixt. Er was een winkel met voor iedereen wat prullaria lekker efficiënt werd daar alles gekocht. Terug naar de EuroSpar voor de Goulash ingredienten. Terwijl de kook crew (Diepman en Jaco) de verfijnde ingredienten gingen scoren ging Millhil in de parkeerkelder alle bierflessen in het emballage retour apparaat gooien. Bij de eerste beste fles die Millhill zelfverzekerd en beslist in de opening duwde sprong de boel op tilt. Alarmpjes gingen af en Millhill drukte op de "Hilfde" knop om een Sparnees te roepen om de boel op te lossen. Het duurde en duurde. Iedereen die Boender kent zal het niet verbazen dat deze drukke baas wegliep om boven een ander apparaat te zoeken. Millhill bleef stoicijns wachten bij het apparaat. Top hing tegen de muur de boel te bekijken. Toen blerde er ineens een luidspreker iets naar Millhill. Millhill antwoorde zijn irritatie onderdrukken"Jaja". "Wat zei de stem?" Vroeg Top "Geen idee"Antwoorde millhill. Top keek nog eens rond en zag de camera die op Millhill stond gericht. Millhill zijn houding maakte geen enkele insuinatie dat hij actie zou ondernemen. Top dacht dat de camera dit zou zien en dat er toch iemand zou komen. Top zijn telefoon ging. Boender. Top nam op. Op sinistere toon zei Boender "Kom hier maar hier, hier is nog een". Toen zwaaide de deur open en een Sparnees kwam tevoorschijn die Millhill zijn probleem oplosde. Toen was millhill weer vrolijk en in no time waren de lege flessen weg.

In de supermarkt gebeurde vrij weinig behalve dat Top en Rik het plan gevat hadden om eieren en spek te bakken als lunch. Dus moest er spek komen van de ingebouwde slagerij. Millhill en Top gingen een speksoort uit het ruimte assortiment kiezen. De gekozen soort werd besteld en de slagers mevrouw wilde het spek afsnijden, de vraag was hoe. Voor bij eieren was het antwoord. Nou nou de spek werd resoluut teruggelegd en beslist werd medegedeeld dat een andere speksoort besteld moest worden. Wat werd gedaan.

Met hongerige magen die werden versterkt het door de shitload aan vreten, werden vrij snel eenmaal aangekomen op de camping gestild. Top ging voor 8 perfecte spiegeleitjes, terwijl Boender het tot perfectie neigende spek op de RVS pan al bakkend liet garen. Rik serveerrde de ei en spek uit en en kaasje her en der op de witte semmel maakte het tot een heerlijke cholesterol lunch.

Met verzaagdigde maagjes, pakte Diepman direct regie voor het avondeten. Er moeten kilo's aan tomaten, paprika's en uien worden gesneden. Gijs werd in stelling gebracht en chopte op professionele wijze de groente in duizenden stukjes. Diepman legde Gijs uit hoe je rund (uit de nek) zout en pepert. Niemand bemoeide zich ermee omdat Zij zagen dat "het goed was".
Hierover later meer...

Een aantal Uriallers werden wat onrustig in hun sportieve lijfen en er werd besloten om in een nagelegen veldje honkballes van Top te krijgen. Rik werd al snel aangemerkt als een talent, terwijl Boender onhandig met z'n linker poot zijn best deed. Met een Rik's beurse buik van de harde baseball werd uiteindelijk ook nog besloten om in een nabijgelegen natuurbad een paar baantjes te trekken. Met als hoogtepunt de omkleedsessie met een ware beavershot. Voordeel is wel dat Rik nu wat sneller borstcrowl zwemt. Hier zit overigens geen samenhang in.

Op de terugreis vanuit het natuurbad, roken de zwemmende Uriallers al de heerlijke damp van de inmiddels uren gegaarde Goulash. Jaco en Diepman bewaakte met hun leven de stoofpot en inmiddels was de pan al tot de helft ingedikt. Dit trokken de meeste Uriallers erg slecht, zij zagen letterlijk het volume van hun eten verdampen. Maar Jaco en Diepman waren resoluut, er wordt doorgeprutteld tot 19.00!! Wat er vanaf dat tijdstip gebeurde is eigenlijk onbeschrijfelijk en toch proberen we het. Een beetje geurige rijst in een bakje en dan..... een tegen het heilige aan werd geserveerd op het bedje rijst. Dieprode tot het bot gegaarde stoofpot met boterzacht vlees. Licht pittig, alsof er een engel aan je huig likt. En ze sliepen nog lang en gelukkig.