Reis en inloper

De heenreis

Urial 2019
door Gijs Boender

3 Augustus
5 uur ging de wekker voor de twee Urialers Gizmo en Boender
al gauw kwamen Rik en Fugazi bij de Boenders, niet veel later volgden Top en Milhil. Om circa 6 uur begon de tocht naar Oostenrijk.

De eerste stop werd al gauw gemaakt en werden de blazen geleegd en de benen gestrekt. Het Rendez-Vous punt was dit jaar gedefinieerd als "9:00 ergens bij Kassel". Voor de Uriallers was dit voldoende concreet. Bijkomend voordeel is dat het vrijwel onmogelijk is om op de verkeerde plek uit te komen. Dankzij deze strategie werd het ook mogelijk om drukte op de weg te vermijden. Bamberg ligt namelijk in de buurt van Kasssel, net zoals Munchen, Hamburg en Berlijn.

Er reden 3 equipes: 1 Opel bus met Boenders, Top en Millhill, een Jeep met Diepman en Jaco  en een fonkelnagelnieuwe Seat van Fugazi waar Rik bijrijder was.

De Opel bus had last van keuzestress: alles zit in de bus, maar er is nog ruimte. Wat kan ik nog meenemen? Alles werd op één grote organische hoop in de bus geflikkerd. Het plan was dat door strategisch in- en uit te voegen  de spullen bij aankomst precies op de goede plek zouden liggen.

De Jeep had enige vertraging bij vertrek. Na een enerverende voetbalwedstrijd bleek 5:30 geen goede vertrektijd. In goed overleg ("het is 6:00") werd de reis om 6:30 gestart.

Rik en Fugazi zaten om 4:30 met de zonnebril op in de fonkelnagelnieuwe Seat. Afzetten van de zonnebril leidde spontaan tot permanente gezichtsbeschadiging.

Het was druk, er was speciaal voor onze reisdag wederom een zwarte zaterdag gepland. Toen team Opel een party crash deed bij een Motor en muziek feest (en een Burgerking) stond team Seat nog achter een ambulance helicopter te wachten. Team Jeep zag weinig file en zag de opgelopen achterstand slinken.

Uiteindelijk landden alle teams kort na elkaar voorzien van boodschappen ruim 13 uur op de camping. In een mirakel moment van geen regen werden vlot de tenten opgezet. Binnen no-time ontstond er weer een prachtig kamp. Toen begon het weer te regenen en na een teleurstellende poging tot reserveren van een tafeltje in een restaurant werd er zonder al te veel communicatie een 3-sterren maaltijd samenegsteld: bier, chips en droge worst in de aufenthaltsraum.

Een ongeschreven Urial regel is dat bij iedere wandelkaart het noorden bovenaan staat. Top had het gepresteerd om een kaart te vinden waarbij het zuiden bovenaan stond. Dat leidde op zondag 4 augustus tot een korte discussie met Rik die, geheel tegen alle statistieken in, door Rik gewonnen werd. Na wat gehannes met de onhandige kaart werd een tochtje uitgezocht. Top moest wel streng zijn en de kaart op de kop gebruiken. Regels zijn regels. Hierna was alles in stelling gebracht om de benen te laten wennen en de equipment aan een geschiktheidsproef te onderwerpen.

Vertrekpunt was het treinstation in Bad Hofgastein en het doel was de Biberalm. Het was een prachtige poëtische tocht, een Oostenrijkse druktemaker had allerlei gedichtjes gemaakt over wat je kon zien in de omgeving en die allemaal aan de bomen gespijkerd. Inderdaad mooie uizichten over het dal en op de hut smaakte de Bretteljause fantastisch. De aanwezigheid van Kiers werd gemist. Top begon zich zowaar sociaal te gedragen en vroeg of iemand er bezwaar tegen had als hij een stukje kaas van "de andere plank" zou pakken. Als excuus voerde hij aan dat Kiers er niet was want "Kiers brengt mijn ware aard naar boven" aan.

Thuisgekomen werden de beentjes gestrekt. De pasta werd in goed overleg onder de bezielende leiding van Boender bereid. De nieuwe Paella pan van Fugazi is een aanwinst, daar past genoeg op voor alle hongerige magen.