Dag van de extrinsieke motivatie

Vandaag stond er een monstertocht op het programma. Anticiperend hierop gingen de uriallers gisteravond met de kippen op stok. Hiermee is weer eens bewezen dat wijsheid met de jaren komt, aangezien het er een aantal jaar geleden wel anders aan toe ging. Omdat het een monstertocht betrof moesten we voeg uit de veren: om 6 uur de wekker, koffie slurpen een boterham in de mik en rijden. In Jan en Fugazi hadden we twee chauffeurs die ons voor de deur van het kabeltreintje afzetten. Na een kort overleg over de te nemen route gingen we op pad. In hoog tempo werden de hoogtemeters opgevreten en werd de eerste chata bereikt. Om het eerste zadel te overwinnen moesten de Uriallers aan de ketting omhoog. Ook dit opstakel werd met verve overwonnen. Via flinke brokken steen, omringd door verkoelende meertjes, werd de tweede chata opgezocht.
Strak broekje intermezzo

Nadat Boender bij het halen van de tweede ronde bier en een aantal worsten de logistiek van de chata volledig ontregeld had, vervolgden we de afdaling naar de skilift. Kleine Boender kreeg het bij de afdaling behoorlijk op de heupen en spoot de berg af, op de voet gevolgd door minder kleine Boender.  De rest volgde in een ietwat meer ontspannen tempo.
In totaal wel zo'n beetje 10 uur onderweg met dik 1200 hoogte meters. Er zijn diverse bussen zonnebrand crème leeg gespoten en menig Urialler had de Camelbak helemaal leeg gedronken.

Ondertussen hadden Fugazi en Jan laten zien over visie te beschikken door voor de rustdag morgen een BBQ aan te schaffen.

Nadat we het kabeltreintje terug genomen hadden kwam de Urial taxi met ‘impeccable timing’ voorrijden.

Een beetje moe maar voldaan kwamen we aan bij het huis. De taxichauffeurs schoten de keuken en gingen aan de slag met het door Geesje gedoneerde voedselpakket. Waarschijnlijk was ze bezorgd dat de uriallers anders niet aan de broodnodige vitamines komen (uitgezonderd vitamine B).

Binnen afzienbare tijd stonden er 2 dampende pannen op tafel. Jonge kapucijners met katenspek. Jan had uit voorzorg een dubbele hoeveelheid klaargemaakt ten opzichte van vorig jaar. Ook deze keer gingen de pannen schoon leeg. Na het eten zaten de Uriallers rozig uit te buiken en werd het thuisfront op de hoogte gebracht van de heroïsche daden. Morgen met de poten omhoog.