De nacht verliep vrij rustig. Uriallers schoven wat op en neer om op de plek te blijven. 1 Urialler had een nachtelijke kleine boodschap op te lossen en had geen zin in koude en natte schoenen. De gekozen oplossing was: tent open ritsen en op de knietjes de kleine boodschap doen. Voor de lezer kan dit wellicht een vreemde en vieze actie, het moet hierbij echter aangetekend worden dat we op de vorige dag zowel zochten naar een horizontaal plekje en een plekje zonder koeievlaaien die overal verspreid lagen. Een klein plasje valt daarbij volledig in het niet.
Het wakker worden was fenomenaal. Een strakblauwe hemel en onderin het dal een deken van mist. Rik was zo vroeg wakker dat hij de zonsopgang mee maakte. Prachtig.
Na een sober ontbijt met een muesli reep en een heerlijke bak koffie werden de spullen ingepakt. Droog en wel! De eerste wandelaars kwamen kort daarna al langs, wat niet onopgemerkt bleef.
Het stuk dat op dag 1 terug werd afgelegd, werd weer afgelegd, dus voor de 3e keer langs hetzelfde stukje, tot voorbij de initieel beoogde slaapplek. Daarna ging het via een adembenemend mooie route, via een graatje naar een kogel. Nog net voor de massa aan patatslippers werd het eerste kopje bedwongen. Door de grote hoeveelheid hommels en vliegjes besloten we verder te lopen. Ook op een volgend piekje vonden we het te druk en besloten we richting dal te gaan.
Op de Feldneralm [CHECKEN!] werd een perfecte stop gehouden. Biertjes en heerlijke gerechten. Bretl Jause, belegde broodjes, pofesen en een culinair hoogstandje op het bord van Boender die hier nog kilometerslang over navertelde.
Na deze hut was de afdaling zompig. En drekkig. En nat. Vies. Niet leuk. Gelukkig zou er halverwege nog een hutje zijn, en er was beloofd dat we op elk hutje een biertje konden drinken. Er was al aangekondigd door de serveerster van eerdergenoemde hut (waar we zo lekker aten) dat de hut gesloten zou zijn. De vlag hing in top en hierdoor kwam er wat onduidelijkheid. De hut bleek gesloten en deels chagrijnig liepen de Uriallers verder naar beneden. Fugazi werd net voor zijn tweede biertje gevraagd om 3 chauffeurs terug naar Sportgastein te brengen. Dat was een prima keuze, hierdoor was er genoeg tijd om van de door base-team georganiseerde Barbecue te genieten.
Een amuse van gevulde mini-punt paprika, heerlijke karbonades en een worstje in spek gewikkeld. Gijs had de volledige mise-en-place gedaan, inclusief banaan gevuld met samengeklonterde hagelslag.
Een voor een gingen de Uriallers slapen, zeker omdat nu geen drank meer te vinden was.
No comments:
Post a Comment